15+ Marathi Kavita On Rain | पावसाळ्यावर कविता : जेव्हा मान्सून येतो तेव्हा तो आपल्यासोबत एक अनोखी ऊर्जा घेऊन येतो जी प्रत्येकाच्या हाडांमध्ये जाणवते. या ऋतूमध्ये निःसंशयपणे काहीतरी रोमँटिक आहे – राखाडी आकाशाखाली जग कसे मऊ होते आणि हवेत शक्यतांचा गुंजारव होतो. पहिला पाऊस सुरू होताच, एक परिचित लय सुरू होते – स्वयंपाकघरात कुरकुरीत कांदा भाजी, हवेत भरलेल्या मराठी कवींच्या पावसाने भिजलेल्या कविता आणि खिडकीजवळील ती आवडती जागा तुम्हाला हाक मारत आहे. हे एका परिपूर्ण, अव्यक्त विधीसारखे वाटते.
ऋतूचा पहिला पाऊस जवळजवळ औपचारिक वाटतो, नाही का? ते सुरुवातीचे थेंब निसर्गाच्या जादूबद्दलच्या जुन्या मराठी कविता कुजबुजतात, आपल्या जीवनाच्या रचनेत स्वतःला विणतात. या महिन्यांत मराठी पावसाळी कविता (Rain Poem In Marathi) हृदयाच्या तारांना इतक्या खोलवर ओढण्याचे एक कारण आहे – जणू काही शब्द स्वतः ढगांनी लिहिले आहेत.
तर प्रेमात का पडू नये? तुमच्या जोडीदाराचा हात धरा, काही वाफाळणारा चहा बनवा आणि त्या कालातीत पावसाळी कवितांना मूड सेट करू द्या. तुम्ही घरात गुंतलेले असाल किंवा बाहेर पडणाऱ्या मुसळधार पावसाकडे डोळे भरून पाहत असाल, ऋतूचे सौंदर्य साजरे करण्याचा यापेक्षा चांगला मार्ग नाही. शेवटी, पावसाळा म्हणजे फक्त हवामान नाही – तो एक भावना आहे, जो उबदारपणा, कविता (Rain Songs In Marathi) आणि कदाचित एक-दोन वेळा खस्ता खाऊन उत्तम प्रकारे अनुभवता येतो. 🌧️☕️✨
Marathi Kavita On Rain | पावसाळ्यावर कविता

पाऊस असा रुणझुणता
पाऊस असा रुणझुणता
पैंजणे सखीची स्मरली
पाऊल भिजत जाताना
चाहूल विरत गेलेली…
ओलेत्याने दरवळले
अस्वस्थ फुलांचे घोस
ओलांडून आला गंध,
निस्तब्ध मनाची वेस
पाऊस सोहळा झाला,
पाऊस सोहळा झाला कोसळत्या आठवणीचा
कधी उधाणता अन
केव्हा थेंबांच्या संथ लयीचा
नभ नको नको म्हणताना
पाउस कशाने आला
गात्रातून स्वच्छंदी अन
अंतरात घुसमटलेला
संदीप खरे.
पाऊस आणि प्रेम
उरात वादळ मनात सुटला सोसाट्याचा वारा ग,
हात तुझे ओल्या मेहंदीचे कश्या झेलशील धारा ग..
पाऊस टिपतो तुला अंगभर,
किती झाकशील मुखडा ग..
अशी लख-लखे पावसात तू,
जसा उन्हाचा तुकडा ग..
थेंबांच्या ओठांनी पाऊस,
चुंबिल असा निखारा ग
हात तुझे ओल्या मेहंदीचे कश्या झेलशील धारा ग..
झिरपत झिरपत जाईल कुठवर लाज मुळी ना त्याला गं
मागून पुढून वरून बरसत चहू बाजूंनी आला ग..
मिठीत घेऊन छेडील आता,
अधीर मनाच्या तारा ग..
हात तुझे ओल्या मेहंदीचे कश्या झेलशील धारा ग..
नाही म्हणता म्हणता अलगद फुलला तुझा पिसारा ग,
उरात वादळ मनात सुटला सोसाट्याचा वारा ग..
साद पावसाची आली…
साद पावसाची आली, शहारली माती ।।
भुई सवे आभाळाची, जुळे आज प्रीती || ध्रु ।।
उठावले घन घन घोर, नील कंठ झाले मोर ।।
पिसार्यात लाखो डोळे, गगन न्याहाळीती || १ ||
निळामधे हीरक जडती, तसे शुभ्र बगळे उडती ।।
कोसळती धारा धारा, दिशा धुंद होती || २ ||
चिंब चिंब जांभुळ रानी, मेघ मंद्र घुमती गाणी ।।
मुके भाव हृदया मधले, शब्द रूप होती ।। ३ ।।
तृप्त शांत झाली धरणी, मधुस्म्रिते हिख्या कुरणी ।।
पुसट चुंबना सम ओल्या सरी येती जाती || ४ ||
गगन धरा झाली एक, मुक्त प्रीतिचा अभिषेक ||
एक निळ्या आनंदाची धुंद ये प्रतीती || ५ ||
शांता शेळके
Also Read : Best Rainy Quotes in Marathi – पावसाळी कोट्स
हाती आलेलं पीक
हाती आलेलं पीक
भीजलं डोळयादेखत
शेतकर्याच्या नशिबात
सदाच वाईट वखत
मधेच कुठे गायब होतो
वेळेवर चींब भीजवतो
दान देतानाही असा का
हाहाकार तो माजवतो – रघुनाथ सोनटक्के
त्याला पाऊस आवडत नाही, तिला पाऊस आवडतो
त्याला पाऊस आवडत नाही, तिला पाऊस आवडतो.
ढग दाटून आल्यावर तो तिच्या तावडीत सापडतो.
मी तुला आवडते पण पाऊस आवडत नाही,
असलं तुझ गणित खरच मला कळत नाही.
पाऊस म्हणजे चिखल सारा पाऊस म्हणजे मरगळ,
पाऊस म्हणजे गार वारा पाउस म्हणजे हिरवळ.
पाऊस कपडे खराब करतो पाऊस वैतागवाडी,
पाऊस म्हणजे गार वारा पाऊस म्हणजे झाडी.
पाऊस रेंगाळलेली कामे पाऊस म्हणजे सूटी उगाच,
पावसामध्ये गुपचुप निसटुन मन जाऊन बसतं ढगात.
दरवर्षी पाऊस येतो दरवर्षी अस होतं
पावसावरून भांडण होऊन लोकांमध्ये हसं होतं
पाऊस आवडत नसला तरी ती त्याला आवडते
पावसासकट आवडावी ती म्हणून ती ही झगडते.
रूसून मग ती निघून जाते भिजत राहते पावसात,
त्याचं तिचं भांडण असं ओल्याचिंब दिवसात.
सौमित्र
Rain Poem In Marathi | पावसावर कविता

कातर वेळचा गार वारा
कातर वेळचा गार वारा,
तुझी स्मृती घेऊन भेटतो,
मिट्ट काळोख येता गारवा,
पाऊस अलगद मनात दाटतो
घन घन माला नभी दाटल्या, कोसळती धारा
घन घन माला नभी दाटल्या, कोसळती धारा ।
केकारव करी मोर काननी उभवून उंच पिसारा ॥धृ.।।
कालिंदीच्या तटी श्रीहरी ।
तशात घुमवी धुंद बासरी ।
एक अनामिक सुगंध येतो, ओल्या अंधारा ॥१॥
कोसळती धारा ।।
वर्षाकालिन सायंकाली
लुकलुक करिती दिवे गोकुळी ।
उगाच त्यांच्या पाठिस लागे भिरभिरता वारा ॥२॥
कोसळती धारा ।।
कृष्णविरहिणी कोणी गवळण ।
तिला अडविते कवाड, अंगण ।
अंगणी अवघ्या तळे साचले, भिडले जल दारा ॥३॥
कोसळती धारा ।। – ग. दि. माडगूळकर
पाऊस कोसळे हा
पाऊस कोसळे हा
अंधारले दिसे
डोळे भरून आले
माझे असे कसे?
गेल्या बुडून वाटा
गेली बुडून राने
झाले उदास गाणे
माझे असे कसे?
या पावलांस लाटा
ओढून खोल नेती
हे प्राण ओढ घेती
माझे असे कसे?
का सांग याद येते?
एकांत हा सभोती
हे सूर डोह होती
माझे असे कसे?
टिप टिप पाऊस
टिप टिप पाऊस
झो झो वारा
गीत गाऊ पाहतो
आसमंत सारा
कडाडणारी वीज
गडगडणारे ढग
धावण्यार्या छत्रीतली
आपली लगबग
डराव् डराव् बेडकं
छम छम तळे
लेझीम हाती घेऊनी जणू
थेंब लाटेवर पळे
खळ खळ झरा
तड तड पत्रा
पावसाने भरवली बघा
ताला सुरांची जत्रा
पाऊस आला, वारा आला, पान लागले नाचू
पाऊस आला, वारा आला, पान लागले नाचू ।
थेंब टपोरे गोरे गोरे, भर भर गारा वेचू ।।
गरगर गिरकी घेते झाड, धडधड वाजे दार कवाड ।
अंगणातही बघता बघता, पाणी लागे साचू ।।
अंगे झाली ओलीचिंब, झुलू लागला दारी लिंब ।
ओली नक्षी, पाऊसपक्षी, कुणी पाहतो वाचू ।।
ओसरुनी सर गेली रे, उन्हे ढगांतुन आली रे ।
इंद्रधनुष्यामध्ये झळकती, हिरे माणके पाचू ! – शांता शेळके
Rain Songs In Marathi | पावसावरची गाणी / कविता

केतकीच्या बनी तिथे, नाचला ग मोर
केतकीच्या बनी तिथे, नाचला ग मोर ।।
गहिवरला मेघ नभी सोडला ग धीर ।।
पापणीत साचले, अंतरात रंगले ।
प्रेमगीत माझिया मनामनात धुंदले ।
ओठांवरी भिजला ग आसावला सूर ।।
भावफूल रात्रिच्या अंतरंगि डोलले ।
धुक्यातुनी कुणी आज भावगीत बोलले ।
डोळियांत पाहिले, कौमुदीत नाचले ।
स्वप्नरंग स्वप्नीच्या सुरासुरांत थांबले ।
झाडावरी दिसला ग भारला चकोर ।। – अशोक परांजपे
टप टप टप काय बाहेर वाजतंय् ते पाहू
टप टप टप काय बाहेर वाजतंय् ते पाहू ।
चल् ग आई, चल् ग आई, पावसात जाऊ ।।
भिरभिरभिर अंगणात बघ वारे नाचतात !
गरगर गरगर त्यासंगे, चल गिरक्या घेऊ ।।
आकाशी गडगडते म्हातारी का दळते ?
गडड्गुडुम गडड्गुडुम ऐकत ते राहू ।।
ह्या गारा सटासटा आल्या चटाचटा ।
पट् पट् पट् वेचुनिया ओंजळीत घेऊ ।।
फेर गुंगुनी धरू, भोवऱ्यापरी फिरू ।
“ये पावसा, घे पैसा”, गीत गोड गाऊ ।।
पहा फुले, लता-तरू, चिमणी-गाय-वासरू ।
चिंब भिजती, मीच तरी, का घरात राहू ? – श्रीनिवास खारकर
Also Read : 70+ Aai Marathi Quotes | ‘आई’ साठी खास कोट्स
पहिला तुफान पाऊस आणि तुझी आठवण
पहिला तुफान पाऊस आणि तुझी आठवण…
एकाच छत्रीत कणीस खात मनसोक्त आनंद
समुद्रकाठी जाऊन येणाऱ्या गार वाऱ्याचा स्पर्श
तुझ्या जवळ असण्याने येणारी शिरशिरी
न सांगताही वाफळलेली कॉफी तू माझ्यासाठी विकत घेणं
आजूबाजूला बसलेल्या लोकांची पर्वा न करता एकमेकात गुंतून जाणं
न बोलता फक्त त्या पावसाची मजा घेणं
न बोलता तू मला आणि मी तुला समजून घेणं
आता आठवणीतल्या तुला जपूनही तू माझं असणं मला कधी तुझ्यापासून दुरावू नाही शकलं
पण पाऊस असा आला की फक्त तुझं असणं जास्त गरजेचं….
पहिला तुफान पाऊस आणि तुझी आठवण….– दिपाली नाफडे
अग्गोबाई ढग्गोबाई, लागली कळ
अग्गोबाई ढग्गोबाई, लागली कळ ।
ढगाला उन्हाची केवढी झळ ।
थोडी न् थोडकी लागली फार ।
डोंगराच्या डोळ्याला पाण्याची धार ।।
वारा वारा गरागरा सो सो सूम् ।
ढोल्या ढोल्या ढगात ढुम ढुम ढुम ।
वीजबाई अशी काही तोऱ्यामधे खडी ।
आकाशाच्या पाठीवर चमचम छडी ।।
खोलखोल जमिनीचे उघडून दार ।
बुडबुड बेडकाची बडबड फार ।
डुंबायला डबक्याचा करूया तलाव ।
साबु-बिबु नको थोडा चिखल लगाव ।। – संदीप खरे
मी झुळझुळणारा वारा
मी झुळझुळणारा वारा,
मी सुंदर मोरपिसारा
निळ्या निळ्या या आभाळातील
तारा लुकलुकणारा !
मी पारिजात फुलणारा
मी सुगंध अन् झुलणारा,
ऊन कोवळे झेलित झेलित
पक्षी भिरभिरणारा !
मी पाऊस कोसळणारा
मी डोंगर अन् न्हाणारा,
झरा चिमुकला आनंदाने
गात गात जाणारा!
मंगेश पाडगावकर